Zierikzee zondag 23 oktober. Thuis. Het is maar hoe je het bekijkt. Grauw en grijs ,toptemparaturen van15 Graden. Brr................... De terugtocht was er eentje uit het boek van Murphy's Law. Waar hebben we dat dit jaar meer gehoord? De terugvlucht was geboekt bij Trans- Avia , zouden om 19.00 vertrekken van Faro naar Rotterdam, aankomst 23.00. Vergeet het maar. Ze hadden ons al gewaarschuwd dat het op Faro een zooitje zou zijn , nou dat was het dan ook. Even wat anders; We hadden vanaf April geen regendruppel meer gezien tot afgelopen maandagavond toen er een zwarestorm tussen 5.00 en 8.00 over Faro overkwam met windstoten tot 50 Knopen. Bij ons in Ayamonte kwam de wind niet hoger dan 45 Kn, maar dat was genoeg, en regenen!!!!!!!!!!Ik kon niet verder slapen en ben opgestaan, was toch een beetje bezorgt of onze zonnepanelen wel stevig genoeg vastgezet waren. Anneke sliep lekker door ondanks dat de boot flink heen en weer geslingerd werd. Gelukkig is er bij ons aan boord niets kapot gegaan of in de lucht gevlogen maar wel in Faro, in Faro was bijna de gehele vertrekhal ineengestort!!!!!! Je zou toch denken dat tussen maandagochtend en woensdagmiddag er iets georganiseerd was om het inchecken weer op gang te brengen. Vergeet het maar. Chaos alom. Dit werd gedaan aan kleine tafeltjes met pen en papier, want de computers stonden binnen.Onderweg naar het vliegveld vertelde de taxichauffeur ons dat hij zo snel mogelijk weer zou vertrekken omdat het niet helemaal zou zijn, zoals het zou moeten zijn. We werden gedumpt op het grote plein voor de vertrekhal tussen duizenden mensen die daar ook stonden te wachten. Het begon te regenen, er werden net DRIE portopotties (poepdozen)neergezet voor minsten 3000 mensen. Moest zelf niet maar ik was een wildplasser geworden. Alles perfect geregeld, typisch Portugal. Pluspunt men kreeg een fles water uitgereikt. Tijdens het wachten stortte er nog een stuk van het dak in, toen was echt het hek van de dam. Ga hier niet verder op door. We zitten weer in Zierikzee ondanks, een vertraging van een paar uren, dat de bagage zeiknat en doorweekt is, dat we niet in Rotterdam maar op Schiphol aangekomen zijn enz enz. Een waardig einde van onze tocht dit jaar . Begon in stijl en eindigt in stijl. Wat we wel geleerd hebben deze reis is geduld en een beetje fatalisme. Ook een lichte vorm van SM zit hierbij. Moet wel anders ga je niet zeilen in zuidelijke gebieden. Gistermiddag mijn eerste optreden met de Zierikzeese havenzangers (Shantykoor) gehad. Ons motto is ,Samen beginnen en zo goed mogelijk samen eindigen. Kon maar één biertje drinken omdat ik Anneke op de ALV van Brouwershaven ging vergezellen. Alles heeft z'n gang weer. Maar niet voor lang want hoogstwaarschijnlijk half Januari gaan we voor minstens 6 weken onze Mi Dushi in Ayamonte bezoeken. Ze mag toch geen last van eenzaamheid krijgen? We zijn een goed team met z'n drieën.